Açıklamada;"İnsanlık tarihinde pek çok önemli hadiseyi içinde barındıran, Müslümanların hayatında ayrı bir yeri olan, vuslatıyla gönüllerde heyecan ve manevi bir atmosfer oluşturan, Muharrem ayı; Hicri yılın başlangıcı kameri ayların ilkidir. Bu mübarek ay nas’lar da; haram aylardan olduğu ve şehrullah olarak ifade edilir. Allah’u Teala Kur’an-ı Kerim’de “Gerçek şu ki; Allah katında ayların sayısı, gökleri ve yeri yarattığı günden beri Allah’ın kitabında ayların sayısı on iki dir. Bunlardan dördü haram aylardır. İşte dosdoğru din budur buyurmaktadır. Bir sahabenin “Ya Rasulallah,Ramazan dan sonra hangi ayda oruç tutmamı tavsiye edersiniz” şeklideki sorusuna karşılık Efendimiz (S.A.V) eğer  Ramazan’dan  sonra oruç tutacaksan Muharrem’de tut çünkü bu ay Allah’a ait bir aydır buyurmuştur.     

             Ve ayrıca muharrem ayı bizlere, ciğerlerimizi dağlayan Kerbelayı hatırlatan aydır. Kerbela; Rasulümüzün “Cennet gençlerinin efendileri” sözüyle taltif ettiği, Hz. Ali ve Hz. Fatıma’nın iki ciğer parelerinden biri Hz. Hüseyin Efendimizin ve yetmişten fazla mü’minin şehit edildiği yerdir. Asırlardır yüreğimizi sızlatan bağırlarımızı yakan bu elim hadise, Efendimizi ve onun Ehl-i Beytini seven başta milletimiz olmak üzere bütün müminleri, derinden yaralamış ,kalpleri inciltmiştir.  Kültürü, mezhebi  ve meşrebi ne olursa olsun bütün Müslümanları derin acılara gark etmiştir. Muharrem ayını Hz. Hüseyin’in  uğrunda canını feda ettiği hak, adalet, rahmet, merhamet müsamaha ve şefkat duygularının yeniden ihyası Müslümanların muhabbet, kardeşlik ve beraberlik doygularının güçlenmesi için fırsat bilmeliyiz.    

Maalesef Ortadoğu da, başta Filistin, Suriye olmak üzere dünyanın birçok yerinde adeta Kerbela tekrar yaşanıyor. Bu zulümlerin son bulması için Mevla’mıza Dua ediyor, zalimleri lanetliyoruz zulme uğrayan kardeşlerimizi de sabır ve metanet diliyoruz Nitekim  Muharrem ayında yaşadığımız aşure geleneğimiz  bu kardeşliğin en güzel örneklerindendir. Aşure paylaşmanın, ve birlikteliğin simgesidir. Aşure aşında bir araya gelen  farklı nimetlerin, aynı ortak tada katkı sağladıkları gibi, milletimiz asırlardır birlikte yaşamanın gereği olarak sevinç ve tasayı, muhabbet ve meşakkati paylaşmaya devam  etmektedir.          

Kerbela hadisesine çoğu kişi bir eziyetler, acılar hadisesi diye bakar. Kerbela hadisesi bir ibretler, hakikatler hadisesidir. Hz. Hüseyin’in mübarek başını ezelden, istekle verişi, manasının, her hatırlandığında, insanın Yezid olan nefsiyle mücadele etmesi için ne büyük bir gayret göstermesi gerektiğini bize öğretir. Her yeni seneyi karşılayışımız, insanın hak ve adalet için kendi çapında cihat etmesi gerektiğini, bu cihadın da her zaman, o devirde olduğu gibi kılıçla değil, bazen kalemle, bazen, gönülle, bazen aşkla, bazen edeple, kavrayarak, kucaklayarak verilmesi gerektiğini bize öğretir. Hz. Hüseyin bu hakikatin idrak edilmesi için başını feda etmiştir.

Bu devirde de Hz. Hüseyin ve Yezid vardır. Önemli olan biz hangi noktadayız. İnsanın nefsanî arzuları çalışmasına, hizmetine mani olacak noktada ağır basıyor mu? İçimizdeki Hüseyin ruhumuz, çalışma ve hizmet aşkımızdır. Her türlü güzellik doğruluk Hz. Hüseyin’dir. Nefsimize ait arzu ve isteklerimiz, kinimiz, gururumuz, Yezid’i temsil eder. İnsan senelerce Yezid’e küfredip onun ordusunda kalmış olabilir. Allah bizi bundan korusun ve kendi vücudumuz içinde Hüseyinleri aşikar edip, boyunlarını vurmamak şerefini, bize nail etsin inşallah...