Spor, spor yapanlar için var olmamıştır.Herkes için vardır.Spor insan sadece fiziksel olarak spor yapamaz.Mental olarak hazır bulunuşluk düzeyinde olmalı.İnsanlar sporu araç olarak görmemeli, bir amaç uğruna çaba sarf edilmeli ve bunu yaşamın tüm safhasına yaymalı.Bugün aktivitelerimi yaptım, yarına gerek yok yaklaşımı elbette elzemdir.Küçük yaştan başlayıp ileri yaş müddetine kadar “sporun yaşı yoktur” sloganıyla yola çıkmamız, iş olsun diye değil, bilinçli olarak bedenen ve ruhen yoğunlaşıp, spor kültürünü kavratıp, idrak etmemiz gerekir.Bilinçli olarak spor yapmaktan kasıt, hangi yaşta spora başlanılmalı, hangi sporu yapmalı, sinir-kas koordinasyonunu sağlayarak , her daim merkezi sinir sisteminin hareket sistemine galip geldiği tarzda spor yapıp, yaptırmamız gerekliliği önemlidir.Sporu sevk ve idare edenlerin de, hep galip gelme hırsıyla değil, iyi oynayan, centilmenlikten ödün vermeden ve kaybetmeyi de kabullenen bir sporcu nesli yetiştiren ve  spor kültürü tesis eden insanların olması kaçınılmazdır.Kendi çıkarlarını ön planda tutmayan, subjektif olarak olaylara yaklaşım sergilemeyen, nesnel olarak olayları tahlil eden, kendi hırslarına mağlup olmayan, sporumuzu ileriye taşıyan yönetici ve spor adamlarına ihtiyacımız olduğu da belirtmek gerekir.

         Sporun müdavinleri, spor topluluğunu sevk ve idarede; irade, karar verme yetisi, otokontrol, cesaret, sabır ve yoğunlaşma gibi yetileri çok iyi bir şekilde insanlara anlatıp, örnek oluşturacak tablolarda ortaya çıkartarak sporu topluma kavratmaları gerekir.Negatif etki yaratacak, aşırı heyecan, duygular, yorgunluklar, zayıf yönler, çatışmaları da gözden kaçırmadan süreci çok iyi yönetmek gerekir.Anot ve katotları dengeleyip, insanları şekilcilikten kurtarıp, fertlerin bütün bunları içselleştirmeleri gerekir.Farklılıklara daima saygılı olunması gerekliliğine  işaret etmek gerekir:   

 Seyithan ÖZDEMİR