Barışın amacı adaleti tesis olsaydı, hangi savaş biterdi
Kolombiyada savaş Elli yıl sürmüş, 250 bin insanın ölümüne ve 5 milyon insanın yerinden yurdundan olmasına yol açmış
Ulkemizde kırk yıla yakın sürmüş kolombiya ile aynı benzerlik kaderi paylaşmış bir savaştan söz ediyoruz...
bir savaşın taraflarının olağanüstü zorluklara rağmen sokaklara çıkıp barışı haykırmaları gerekir ki barış göndeme gele bilsin.
Ülkemizde tecrübenin duygularla ilgili yanını ele alacağım.
İnsanları savaşta , bu kadar uzun sürmüş ve bu kadar büyük acılara yol açmış bir savaşı sona erdiren bir barış anlaşmasına haykırmiyan ve savaşa hayır” dememeye sevk eden, dolayısıyla onlara yaşanan acıların benzerlerini bir daha, bir daha yaşamayı göze aldıran temel duygu nedir.
Barış, hangi duygunun üzerinde yükselir?
Barışın amacı adaleti tesis olsaydı, hangi savaş biterdi? Hangi savaşın sonunda ilan edilmiş bir barış, savaşta ölenlerin yakınlarının adalet duygularını tatmin etmiştir? Uzun sürmüş bir savaşın ardından gelen bir barışı onaylamak, ölen yakınlarının acılarını kalbine gömmek ve fakat bundan da çok başka yakınlarının ölmemesini istemek demek değil midir?
Barışabilmek demek, önceki ölümlerin acısının sonraki hayatları yok etmesine izin vermemek, bu olgunluğu
öteden beri barışı savunan birçok eş, dost ve yazarı izlediğim zaman şunu fark ettim, aslında kimse barışı savunmuyordu, herkes zaferi savunuyordu. İstedikleri şey barış değil zaferdi. Herkesin istediği zafer. Yani zaferi kazanalım, ondan sonra dünya benim istediğim şekilde barış içinde devam edip gitsin.
‘Barış düşmanla işbirliği yapmaktır...’
Barış Düşmanla işbirliği yapmanın, anlaşmanın adıdır.
Barış Aydınların işidir Aydın Tarafsız ve cesaretli olmalı toplumda ve devlete hić bir kesime dayamiyan hele hele siyasette hiç bulaşmayan nerde yanlışlar varsa cesaretle karşı çıkıp eleştirmek doğruların yanında olmak
Ve devletin ve toplumda herkesle barışık olmalı...
