Fotoğrafçı konu aldığı her karede kendini dinler ve yorumlar. Fotoğraf izlemeye ve fotoğrafı çeken kişileri tanımaya başladığımda Freeman’ın bu güzel sözünü daha iyi anlıyorum. Araştırmalarımda tanıdığım fotoğrafçıların hayranlık uyandıran sezgileri,içselleri ve akıl almaz hayallerinin fotoğraflara yansıdığını gördüm.
Evet fotoğrafçı çekeceği kareye kendini de yerleştirir.Bu karede neler yok ki…Biriktirdikleri, deneyimleri ve ustalıkları vardır.En önemlisi olmazsa olmazlardan ışık vardır.Böylelikle bu yolla çıkılan ve çalışılan karelerde fotoğraf sanatını görmek kaçınılmazdır. Fotoğrafçı yaptığı çalışmayla hünerlerini sergilemek ister. Kendini anlatmak ister ve bunu başarırda. Fotoğraf özgürlüğü sever, sonsuzluğu sever ve yol alır. Başka türlü nasıl büyür ki fotoğrafçı ve fotoğraflar.Fotoğraflara bakarken fotoğrafçıyı tanımalıyız çektiği karelerde.