Fabrika patronlarına karşı olan 1 Mayıs bu gün artık sendika patronlarına karşı olmalı. Gün geçmiyor ki kendi işçisinin hakkını savunmayan sendika patronları işverenlerle kol kola görünüyorlar ya da kendi sendikalı taşeron işçisini işsiz bırakıyorlar.  O şarkılardaki, marşlarda veya özgün müziktek 1 Mayısın bugün Türkiye’deki, Istanbul’daki hatta Mardin’deki 1 Mayıs ile alakası yok.

Mardin’de altlarında yüzbinlik cipler, kaç yüzbinlik evleri, dünyanın öbür ucunda tatilleri ile gündeme gelen sendika başkanlarının olduğu bir yerde 1 Mayıs İşçi Bayramından bahsetmek emeğe ihanettir. Meydanlarda Sosyalizmin, Kapitalizmin, Adaletin, Hakkaniyetin karmaşık kavramlarını bir bülbül misali şakırdayanların kaç tane sigortasız işçi çalıştırdığını sormak gerekir.

Sömürüye karşı bizi seçin diye Mardin’in meydanlarında haykıranların hafta başı bir işçisini hastanede gördüm. Sigortasını sorduğumda R.B. bana sigortasız olduğunu söyledi. Bir yıldır sigortasız işçi çalıştıran bugün meydanlarda 1 Mayısı kutluyorlar ve halka kapitalizmin çürümüşlüğünü anlatıyorlar.